Saturday, April 2, 2011

A Little Less Than a Year After

This is me. a new me. yung nagtatagalog na sa blog.

I'll give you an update. Today is my first day of 2-week summer vacation as a college student. And many things had happened to me within the year.

Being a BS ECE student in UP is surely a tough fight. Especially, if you don't know what your fighting for. At first, I can't imagine myself in this course and so I'm planning to shift. But my thoughts that time already changed.

Before the classes start, I met UPTC. Yes, alam mo yung sabay-sabay kayong sasabak sa gyera kasi lahat kayo freshmen. Tapos biruin mo hanggang ngayon intact pa rin yan kasama ang UPTC na non-Diliman. O, di ba astigin!! Nung pasukan akala ko, tapos na ito pero hindi pala. Vin texted me na tumambay sa CASAA minsan. too bad, i have classes every lunch so I can't go with them regularly. Tapos ngayong second sem, we lost a friend along the way. Which is so sad. Nalulungkot din ako dahil feeling ko andami kong na-miss dito. Sana next year mabawi ko.

Tapos, I met G-19, ang best block ever! For an ECE block na mas madami ang girls kesa sa boys, may Oble, may advance sa math, may mga ampon at mga parang naligaw lang sa kurso. Wala ata ni isa samin ang nakakaalam kung ano ba talaga ung susuungin naming kurso. Parang una pa lang, wala pang majors e more than half gusto na umalis. Isa ako dun. Well, sabay sabay naming naexperience ung mga teacher like dun sa math except dun sa nagadvance hahahahahahhahaha. Tapos nung second sem, kami kami pa din magkakasama sa upuan pwera na lang sa ibang bumubukod na. Meron nga nagdrodrop na ng subjects at meron ding lilipad ng ibang bansa. Nameet ko, di lamang sila pati ang ilang friends nila, usually sa highschool or classmate sa ibang subjects. Tapos un.

Di mawawala syempre ang UP CKT na talgang bumuo ng College life ko no. Halos lahat ng bago, dito ko naexperience. Dati, walang dahilan bakit sumali ako, pero ngayon, wala nang dahlan para umalis ako. Block handler namin sila, di ko talaga alam kung factor un, pero gusto ko na sumali bago ko pa malaman eh. Wait. Ano nga ba mga ngyri sakin dito? Buddy ko si Kuya Jade nung app ako. Ex president at busy pero supportive pa din. Pinilit kong kilalanin lahat ng kaya kong kilalanin. Tapos, dito ako unang nag-amazing race with DLSU at ADMU at UST ECE pa! Dito din ako nagvolunteer for Y4IT pero di dahil kelangan, gusto ko lang din talaga. Basta nung 1st sem, kung san san ako napadpad. Pati din pala nung second sem, sumali ako ng smokers at dulaang engg. Sumali sa himig at nakaexperience ng isang national quiz bee called squeeeze. amazing di ba? basta ang sayasaya dito.

tapos naging USC volcorp ako na kakaiba siguro sa lahat. Eto ang pinakahaggard na pagvovolunteer ko ever. Pero masya, pero may parts na hindi din. Dito ko naranasan habulin ng guard habang nagpopost ng pubmats. dito ko din naranasan magpupupunta sa offices regarding sa papers and requests. Dito ko nakita gaano kademanding ang mga s*******. Tapos, dahil labas xa ng EEE, mas kakaiba ang mga tao, may iba silang pananaw sa buhay. Basta iba, mahirap iexplain. Anyway, d ko nasabi, dalawa lng naman pinagvolunteeran ko, UP Fair at Jobfair. magkaibang magkaiba sila. as in. mas gusto ko magvolunteer sa jobfair, mas gusto ko mga tao dun. basta, ang hirap tlga magvolunteer pero may sense of fulfillment kasi at inner growth. Nag ELPS nga ko for next year eh.

UPCBI naman!!! wala ako masabi dito. nalulungkot lng din ako di ako naging active dito ng 1st sem. pero eto ako ngayon. basta, alam na kung bat ako eto naun.

anu pa ba? syempre ansaia din mag korean class sayang 7am xa, di ko matugunan ng ayos. Saya din magduckpin at magtable tennis. Saya din makakilala ng mga ibaibang prof at ibaibang style ng pagtuturo. tapos magsusummer pa ko ngayon. haha, di ko lam kung labag sa kalooban ko to pero sa tingin ko aus din minsan na bumabagsak bagsak, basta babawiin na lang. Nako, nako, ngayon lang ako naging ganto kasipag, tapos kulang pa din. alam mo yun? parang kahit anung gawin mo alanganin, at kelangan mong tanggapin.

Pride ba to? oo at hindi. oo dahil ayaw ko sumuko. hindi dahil ayaw ko din sumuko. haha. pride is like a bitter pill. ayan, random na ko. random na ko noon, mas random pa ko ngayon.

basta, nagsisisi pa din ako sa pagkukulang ko, nalulungkot ako madami akong na-miss pero di kasi maiwasan. College is different. You have to face the truth that you should choose. Decision making nga kumbaga. Me, i decide what i think is better without knowing if it is right. Sabi ko nga, ayos lang lumihis minsan pag di sadya basta alam pabalik. but remember, we should know the difference between giving up and to have had enough.

May nakalimutan pa ba ako? ilagay ko na lng sa mga susunod ko pang posts.